Κι είπαμε κόμμα εμείς να κάνουμε τον τόπο μας ν’ αλλάξoυμε,

ορφάνια που ‘χαμε από θειους και θειες απ' την Κορώνη

όσοι ποτέ δεν γλείψαμε και μαύρα δεν επήραμε,

και μέσο για καλή μετάθεση ποτέ μας δεν εβάλαμε,

στις συνεντεύξεις πήραμε αυτό που μας αξίζει,

ποτέ δεν αντιγράψαμε σκληρά που εδιαβάσαμε

νόμιμα σπίτια χτίσαμε και δεν αυθαιρετήσαμε,

που αποδείξεις δίναμε όπως το πρέπον ήταν,

και τα εισιτήρια του ΟΑΣΘ και του ΜΕΤΡΟ πληρώναμε

που τίμια λειτουργούσαμε, κανένα δεν πατήσαμε,

νομίμως πάντα επράξαμε, για τούτη την πατρίδα,

που πάντα εφηφίζαμε όσους δεν κάναν χάρες,

που μαύρα δεν εδώσαμε ποτέ εγχειρισμένοι

και τόσα άλλα κάναμε σ’ αυτό που επηρεάζαμε

που 'χαμε όμως για σύνθημα το "πού βρωμάει το ψάρι"

και "τι ‘ ν το λίγο στο πολύ, έλα μωρέ καημένε"

πως άλλη είναι η κλεψιά να τρως με μαγιονέζα

κι άλλη με πεπονόφλουδες για να την κάνεις τέζα!

Ε ρε ψεύτη ντουνιά, ζούγκλα σαν εσένα άλλη καμιά, 

με νέο πλανητάρχη!