Χριστούγεννα σήμερα και στέκομαι όρθιος στο παράθυρο του διαμερίσματος στην πόλη, κοιτώντας έξω, τον απέναντι δρόμο. Πολλοί άνθρωποι περνούν, πέρα δώθε, στα μάτια μου ‘’άγνωστες φιγούρες, εν κινήσει σχήματα διάφορα, που αφήνουν το ίδιο άχρωμο αποτύπωμα μέσα μου! Ξένοι!!! Μα σαν δω αίφνης ένα παιδί μου να ‘ρχεται ή έναν αδελφό, ευθύς τους διακρίνω, σκίρτημα καρδιακό, έμπλεος ευτυχίας, χαμογελώ, εμφορούμαι από ενθουσιασμό και μοιάζει ετούτο τόσο φυσιολογικό! Μα αν υπάρχει άνθρωπος της οικουμένης, μα αν υπάρχει οριζόντια σχέση στον σταυρό, μα αν η υιοθεσία και το αναγεννώ είναι το μέγα το μυστήριο το αληθινό, ε τότε πράγματι φάντη δεν έχω στην καρδιά κι έχω δρόμο πολύ για να διαβώ, χιλιόμετρα αμέτρητα να πορευτώ για ν’ ανταμώσω τον Θεό, που αγνώστους δεν βλέπει, ενώ εγώ μπορώ, ξένους παντού τριγύρω να θωρώ!

konantoDarais 25-12-2024