Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down σήμερα,

συνάμα και της Ποίησης,

μα και κατά του Ρατσισμού

και κατά των Φυλετικών Διακρίσεων

και Διεθνής Ημέρα Δασών!

Ωστόσο είναι και η πρώτη ημέρα της Άνοιξης!

Κι ας μην προσθέσουμε και τους Αγίους!

Σε πολλά και σε πολλούς

αφιερωμένη κι ετούτη η μέρα!

Αφιερώματα πολλά, επιλησμόνων «έργα»!

 

konantdaraisdamaskinos 21-03-2025

 

 

Δεν μαθαίνουν οι άνθρωποι ή μάλλον όσοι μαθαίνουν είναι ελάχιστοι! Δεν μαθαίνουν από την εκπαίδευση με τις τόσες, ω ναι, "δράσεις" και "καινοτομίες", "προγράμματα", "στοχοθεσίες", δεν μαθαίνουν όμως και από τη ζωή και το δυστύχημα είναι πως οι αιτίες του κακού είναι και παραμένουν απαράλλαχτα οι ίδιες, ενώ η Ευτυχία, η πραγματική Ευτυχία είναι η πιο ολιγαρκής και ασκητική φυσιογνωμία της ανθρώπινης ιστορίας! konantdarais 20-02-2025

 

Σκόρπιοι μέσα μας πάμε να φτιάξουμε τους άλλους και τον κόσμο. Κάποιοι τα καταφέρνουν, αποδεικνύοντας ότι το δεύτερο είναι πιο εύκολο απ' το πρώτο. Είναι κι αυτός ένας απ' τους λόγους που σαν βεντούζες δεν φεύγουμε απ' το "σωτήριο" προσκήνιο απ' το "μεγάλο" έργο! Konantdarais 7/2/25

Κι είπαμε κόμμα εμείς να κάνουμε τον τόπο μας ν’ αλλάξoυμε,

ορφάνια που ‘χαμε από θειους και θειες απ' την Κορώνη

όσοι ποτέ δεν γλείψαμε και μαύρα δεν επήραμε,

και μέσο για καλή μετάθεση ποτέ μας δεν εβάλαμε,

στις συνεντεύξεις πήραμε αυτό που μας αξίζει,

ποτέ δεν αντιγράψαμε σκληρά που εδιαβάσαμε

νόμιμα σπίτια χτίσαμε και δεν αυθαιρετήσαμε,

που αποδείξεις δίναμε όπως το πρέπον ήταν,

και τα εισιτήρια του ΟΑΣΘ και του ΜΕΤΡΟ πληρώναμε

που τίμια λειτουργούσαμε, κανένα δεν πατήσαμε,

νομίμως πάντα επράξαμε, για τούτη την πατρίδα,

που πάντα εφηφίζαμε όσους δεν κάναν χάρες,

που μαύρα δεν εδώσαμε ποτέ εγχειρισμένοι

και τόσα άλλα κάναμε σ’ αυτό που επηρεάζαμε

που 'χαμε όμως για σύνθημα το "πού βρωμάει το ψάρι"

και "τι ‘ ν το λίγο στο πολύ, έλα μωρέ καημένε"

πως άλλη είναι η κλεψιά να τρως με μαγιονέζα

κι άλλη με πεπονόφλουδες για να την κάνεις τέζα!

Ε ρε ψεύτη ντουνιά, ζούγκλα σαν εσένα άλλη καμιά, 

με νέο πλανητάρχη!   

 Χριστούγεννα σήμερα και στέκομαι όρθιος στο παράθυρο του διαμερίσματος στην πόλη, κοιτώντας έξω, τον απέναντι δρόμο. Πολλοί άνθρωποι περνούν, πέρα δώθε, στα μάτια μου ‘’άγνωστες φιγούρες, εν κινήσει σχήματα διάφορα, που αφήνουν το ίδιο άχρωμο αποτύπωμα μέσα μου! Ξένοι!!! Μα σαν δω αίφνης ένα παιδί μου να ‘ρχεται ή έναν αδελφό, ευθύς τους διακρίνω, σκίρτημα καρδιακό, έμπλεος ευτυχίας, χαμογελώ, εμφορούμαι από ενθουσιασμό και μοιάζει ετούτο τόσο φυσιολογικό! Μα αν υπάρχει άνθρωπος της οικουμένης, μα αν υπάρχει οριζόντια σχέση στον σταυρό, μα αν η υιοθεσία και το αναγεννώ είναι το μέγα το μυστήριο το αληθινό, ε τότε πράγματι φάντη δεν έχω στην καρδιά κι έχω δρόμο πολύ για να διαβώ, χιλιόμετρα αμέτρητα να πορευτώ για ν’ ανταμώσω τον Θεό, που αγνώστους δεν βλέπει, ενώ εγώ μπορώ, ξένους παντού τριγύρω να θωρώ!

konantoDarais 25-12-2024        

Σαν κοιτώ εμένα μες τα πίσω,

η καρδιά μου πιότερο βαραίνει!

Στραβοπατήματα αμέτρητα!

ΑΧ, με φοβίζουν για το μπρος,

όσο μου απομένει.

ΑΡΑΓΕ είν αλήθεια, όπως λεν

πως τάχατες μαθαίνεις;

Συχνά ακούω ότι δεν έχει τόση σημασία στην πορεία σου ο τόπος, μα ο τρόπος! Σ' εμένα ποτέ δεν έκατσε καλά αυτό! Σκοντάφτω πολύ στο έδαφος, με καίει το λιοπύρι, διψάω μες στην έρημο, κρυώνω σαν χιονίζει, αλλιώς στο κύμα το πολύ, αλλιώς στη νηνεμία, αλλιώς σαν είμαι μοναχός κι αλλιώς μέσα σε άλλους! Δεν μπόρεσα ακόμη να κάνω τον τρόπο τόπο και δεν ξέρω εάν θα προκάμω, πριν κλείσω τα ματάκια μου; Για εμένα είχε και έχει πάντα σημασία και ο τόπος! Konantdarais